Ik werd gevraagd om stage foto’s te maken van “Het uur blauw”, een voorstelling van Johan Terryn over het verwerkingsproces van mensen na het verlies van een dierbare in de corona tijden.

“Johan Terryn verloor in het midden van de corona lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten. Om woorden te geven aan hun verlies nodigt Johan Terryn hen uit om te gaan wandelen tijdens Het uur blauw, het uur net voor zonsopgang. Om hun verhaal te vertellen en om op verhaal te komen. Om tegen zonsopgang te ontdekken hoe ze aan de nieuwe dag kunnen beginnen.”

Het voelde als een voorrecht, als ongeveer enige persoon publiek te mogen zijn bij deze ontroerende voorstelling.

Hier kan je de podcast beluisteren.